Het tweede grote thema van kunstschilder Poen de Wijs had betrekking op ‘De Drie Gratiën’, voor hem de uitbeelding van de multiculturele samenleving.

DRIE JONGE VROUWEN
Hij bestudeerde bij dit thema allereerst de vroegere kunstenaars, zoals Botticelli, Peter Paul Rubens en Boucher. De vonk die bij dit thema toen op hem oversloeg had een alledaagse aanleiding. Hij zat in Den Haag in de tram en zag op een zebrapad drie jonge vrouwen gearmd oversteken: een blond Noord-Europees, een Aziatisch en een Afrikaans type. Ze hadden veel plezier met elkaar. Hij dacht: ‘dat moet ik schilderen!’

MYTHOLOGIE
In de mythologie zijn de ‘Drie Gratiën’ de gezellinnen van de ‘Godin van de Liefde’. Hij wilde met De ‘Drie Gratiën’ een statement afleggen over het samengaan van de verschillende culturen en over een wereld die verder reikt dan smalle landgrenzen. Maar er speelden ook andere motieven. Poen de Wijs was toen rond de veertig, in de volle bloei van zijn artistieke kunde en ervaring. Hij zag de serie als een proeve van bekwaamheid; als een meesterproef, zoals de kunstenaars die in de gildetijd bij hun gildemeester moesten afleggen.

De werkstukken die Poen als voorstudie schilderde, zijn ook in de collectie opgenomen.